Allah'ına kadar karşı olduğum bir sistemin (eğitim sisteminin) içerisinde mücadele ediyorum, birgün yılıp da meslek değiştirmek zorunda kalırsam insanoğluyla en az uğraşan mesleklerden biri olan uzun yol tır şoförlüğü yapmayı düşünürüm bazen. Uzak hayalim de yönetmen olmak. Bu filmi izledikten sonra yönetmen olma hayallerimi gözden geçirmeye karar verdim. Film çekerken bu kadar fazla insanla uğraşmak zorunda kalan bir yönetmenin kafayı yememesi çok zor. Film bir bağımsız film çekme sürecinde geçen sinir bozucu halleri işliyor. Bir türlü işler yolunda gitmiyor. Ekonomik yetersizlikler bir yana herkesin bir derdi var. Herkesin bir fikri. Ekip üyeleri arasında ilişkiler sarmalı yaşanıyor. Kimin eli kimin cebinde belli değil. Ve bütün bu sorunları çözmesi beklenen kişi de yönetmen. Hep Imdb
trivia bölümünde bağımsız filmler çekilirken ne kadar zorluklarla karşılaşıldığını, nasıl eş dost yardımıyla işlerin yürüdüğünü, yönetmenin arabasını satmak zorunda kaldığını falan okuruz (örnek: "Clerks/Tezgahtarlar"). "Living in Oblivion/Manik Depresif"te de yönetmen Living in Oblivion adlı filmi çekerken bin türlü sorunla mücadele ediyor. Zekice kurgulanmış bir film. Son olarak: Steve Buscemi'nin bir filmde karizmatik olabileceği hiç aklıma gelmezdi.
