Merkez Dergi Grubunun çıkarttığı Sinema dergisini takip edenler benim de aynı dergiyi takip ettiğimi izlediğim filmlerden anlayabilirler. House of Games (Oyun Evi) Sinema dergisinin Ekim sayısı sayesinde haberdar olduğum bir film. Yönetmeni David Mamet. Okuldayken Mamet'in Oleanna (1994) adlı bir tiyatro eserini okumuştum. Hatırladığım kadarıyla çok iyiydi. Aynı Mamet hem senaryolar yazıyormuş hem de arada sırada yönetmenlik yapıyormuş meğerse. House of Games de ilk filmi ve bir con movie yani üçkağıtçı filmi. Görüntü yönetimi kusursuz. 1980li yılların havasını çok iyi yansıtıyor. Oyunculuklar çok inandırıcı. Tiyatrocu sinemacıların bazen yaptığı gibi abartılı bir oyunculuk yok. Çünkü sizi 150 metre ileride duyması gereken birileri yok (Ben o yüzden tiyatroyu sevmem bu da ayrı bir yazı konusu). Filmde dikkati çeken bir diğer özellik de diyalogların tuhaflığı. Buradaki tuhaflığı kötü anlamda söylemiyorum. Alışılmadık bir konuşma stilleri var karakterlerin. Gerilime gerilim katıyor da diyemem ama filme kişilik kattığı bir gerçek. Sürpriz son mu dediniz? Var. Freudyen altmetinler? Onlar da var. Midenize sıkı bir yumruk yemek? O yok işte.31 Aralık 2008
"House of Games" (1987)
Merkez Dergi Grubunun çıkarttığı Sinema dergisini takip edenler benim de aynı dergiyi takip ettiğimi izlediğim filmlerden anlayabilirler. House of Games (Oyun Evi) Sinema dergisinin Ekim sayısı sayesinde haberdar olduğum bir film. Yönetmeni David Mamet. Okuldayken Mamet'in Oleanna (1994) adlı bir tiyatro eserini okumuştum. Hatırladığım kadarıyla çok iyiydi. Aynı Mamet hem senaryolar yazıyormuş hem de arada sırada yönetmenlik yapıyormuş meğerse. House of Games de ilk filmi ve bir con movie yani üçkağıtçı filmi. Görüntü yönetimi kusursuz. 1980li yılların havasını çok iyi yansıtıyor. Oyunculuklar çok inandırıcı. Tiyatrocu sinemacıların bazen yaptığı gibi abartılı bir oyunculuk yok. Çünkü sizi 150 metre ileride duyması gereken birileri yok (Ben o yüzden tiyatroyu sevmem bu da ayrı bir yazı konusu). Filmde dikkati çeken bir diğer özellik de diyalogların tuhaflığı. Buradaki tuhaflığı kötü anlamda söylemiyorum. Alışılmadık bir konuşma stilleri var karakterlerin. Gerilime gerilim katıyor da diyemem ama filme kişilik kattığı bir gerçek. Sürpriz son mu dediniz? Var. Freudyen altmetinler? Onlar da var. Midenize sıkı bir yumruk yemek? O yok işte.